هماهنگی با پیامبر اکرم

 

حضرت علی علیه السلام پس از تولد که قنداقه او را رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)  در آغوش کشید، تا نوجوانی و جوانی، همواره با نظارت و رهنمودهای رسول خدا رشد کرد و به کمالات معنوی رسید، که در یک سخنرانی فرمود: (۱)

“و لم یَجمع بَیتٌ واحِدٌ یَومئذٍ فی الإسلامِ غیرَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) و خدیجهَ و أنا ثالثهما.

أری نُور الوَحی و الرّسالهِ، و أشُمّ ریحَ النُّبوّه. و لقد سمعتُ رَنّهً الشّیطان حینَ نَزلَ الوحی علیه (صلی الله علیه و آله و سلم) فقُلتُ: یا رسولَ الله ما هذه الرّنّهُ؟

فقال: «هذا الشیطانُ قد أَیِسَ مِن عِبادَتِهِ. إنّکَ تَسمَعُ ما أسمَعُ وَ تَری ما أری الّا انّکَ لَستَ بِنَبِیٍّ، وَ لکِنّکَ لَوزیرٌ و إنّکَ لَعَلی خَیرٍ.”

«در آن روزها، در هیچ خانه‎ای مسلمانی راه نیافت جز خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  که خدیجه هم در آن بود و من سومین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می‎دیدم، و بوی نبوت را می‎بوئیدم، من هنگامی که وحی بر پیامبر فرود می‎آمد، ناله شیطان را شنیدم، گفتم ای رسول خدا، این ناله کیست؟ گفت: شیطان است که از پرستش خویش مأیوس گردید، فرمود: «علی! تو آنچه را من می‎شنوم، می‎شنوی، و آنچه را که من می‎بینم، می‎بینی، جز این که تو پیامبر نیستی، بلکه وزیر من بوده و به راه خیر می‎روی.»

پی‎نوشت:

۱- خطبه ۱۹۲/۱۱۵، نهج البلاغه معجم الفهرس محمد دشتی .

 منبع:

امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج ۹ .