گاهی اوقات با همه تلاش هایی که انجام می دهیم توفیق رشد و پیشرفت حاصل نمی شود و به بن بست می خوریم. چرا به موفقیت نمی رسیم؟ این گره های کور را چه کسی در زندگی مان می اندازد؟ آیا کسی غیر از ما می تواند در خوشبختی یا بدبختی ما سهم موثری داشته باشد؟
باید در زوایای نهفته مسیری که آمدیم خوب جستجو کنیم و در نهانخانه دلمان ببینیم چکار کردیم ، دفتر حساب و کتاب را بگشاییم و روشنایی و تاریکی آن را بررسی کنیم ، این همان محاسبه است. قرآن پاسخ این سوالات پیچ در پیچ ذهنمان را به زیبایی می دهد .
وَ مَا أَصَابَکُمْ مِنْ مُصِیبَهٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُو عَنْ کَثِیرٍ(شوری/٣٠) ؛ هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام دادهاید، و بسیاری را نیز عفو میکند
آری بسیاری از مشکلات و مصائب به دستان خود ما در زندگی ایجاد شده است ، زیرا زندگی ما محصول اعمال و رفتار ماست گاهی حقوقی که بر گردن ماست و ما آگاهانه یا ناآگاهانه در اداء آن غفلت می کنیم، آثار و عواقبی در زندگی ما بجا می گذارد که جبران آن بسیار سخت است .
حق الناس گره کور زندگی
شریف ترین مخلوق خداوند که صاحب حق است انسان می باشد. به همین علت رعایت و نادیده گرفتن حق، ارتباط مستقیمی با عدالت خداوند دارد. حقوق مردم، برای خداوند بسیار با ارزش است تا جایی که خداوند از حق خود می گذرد اما از حق مردم نمی گذرد. این بیانگر این امر است که احترام به حقوق دیگران و ادای آن یکی از اساسی ترین اهداف ادیان آسمانی است. قرآن کریم در آیات بسیاری مومنان را چه در باب مسائل اقتصادی و چه در باب حقوق اجتماعی دعوت به احترام به حقوق مردم نموده است .
آزار و اذیت مومن در اسلام حرام است و به طور کلی شکستن دل انسان مومن که به تعبیر روایات احترام او از کعبه بیشتر است دارای آثار وضعی و جانبی فراوانی است زیرا دلی که شکست به سادگی التیام نمی یابد و جبران آن دشوار است .
حق الناس حقوقی است که انسان در رابطه با دیگران باید رعایت کند و رعایت نکردن حقوق دیگران باعث گرفتاری انسان در دنیا و قیامت می شود .
امام جعفر صادق(علیه السلام) می فرماید: ما عبدالله شیء افضل من اداء حقوق المومن؛ هیچ عبادتی بالاتر از اداء حق مومن نیست. (بحار/ج٧۴/ص٢۴٢)
ارزش مومن
انسان از حرمت بالایی برخوردار است پس باید شخصیت او حفظ گردد. هر گونه تحقیر و تمسخر، ضربه ای بر پیکره روح شخص وارد می سازد که تا سالها این آسیب چون زخمی وجود آن شخص را نابود می کند. علت اینکه در آیات و روایات به حق الناس اهمیت فراوانی داده شده بخاطر صدمه هایی است که به شخصیت انسان در مسیر رشد وارد می شود.
حق الناس فقط در مسایل مالی نیست بلکه دل شکستن از مصادیق بارز حق الناس است که غالبا به این امر مهم بی توجه هستیم، به راحتی به عرض و آبروی مسلمان صدمه می زنیم ، دلی را می شکنیم ، توهین می کنیم ، شخصیتی را خرد می کنیم و رد می شویم غافل از اینکه با این کار، گره کوری به زندگی خود می زنیم و تا جبران مافات نکنیم آن گره باز نمی گردد.
کفاره دل شکستن
آزار و اذیت مومن در اسلام حرام است و به طور کلی شکستن دل انسان مومن که به تعبیر روایات احترام او از کعبه بیشتر است دارای آثار وضعی و جانبی فراوانی است زیرا دلی که شکست به سادگی التیام نمی یابد و جبران آن دشوار است .
پس در مرحله اول باید انسان مراقب باشد دلی را نشکند و قلبی را جریحه دار نسازد و اگر خدای ناکرده این اتفاق افتاد باید به سرعت جبران و تلافی کند و دل شکسته را التیام بخشد و آن را بدست آورد .
در حدیث آمده است که خداوند می فرماید: انا عند المنکسره قلوبهم ؛ من همدم قلب های شکسته هستم یعنی انسان دل شکسته در پیشگاه خداوند دارای جایگاه ویژه ای است .
صدمات جبران ناپذیر
شاید از خود سوال کنید چرا این قدر این مساله مهم است؟ در جواب می گوییم آیا تا بحال انسان هایی را دیده اید که دچار بیماری های روانی باشند. مثلا کله شق، خسیس ، لجباز ، بیش از حد تمیز و وسواس گونه ، دارای افسردگی سنگین ، دچار اضطراب فراگیر ، مبتلا به خشم انفجاری ، بدجنسی و کینه توزی یا بیش از حد شکاک ، باشند ، اینها آسیب هایی است که در دوران کودکی به فرد وارد شده و مسلما با محبت و توجه و عشق نمی شود این همه صدمه زد. همه این بیماری ها با شکستن روح و روان آدمی ایجاد می شود و دیگران بدون توجه به اهمیت این امر ضربات خود را وارد می کنند و به راحتی رد می شوند و گاهی سالها انسانی بیمار می شود و تمام ابعاد زندگی فرد درگیر این مشکل می گردد و روح او را فلج می سازد زیرا بعضی چیزها گران بدست می آیند و ارزان از دست می روند شاید نتوان باور کرد که شخصیت یک انسان محصول یک عمر زندگی و تلاش و سختی است که ممکن است در یک لحظه از دست برود و خدشه دار شود.
حال کلام بنده اینست که چگونه می شود روح زخمی انسانی را التیام بخشید؟ آیا بهتر نیست اندکی تامل و صبر کنیم و به راحتی در شکستن دلها و زخم زبان ها تعجیل نکنیم.
آزار و اذیت مومن در اسلام حرام است و به طور کلی شکستن دل انسان مومن که به تعبیر روایات احترام او از کعبه بیشتر است دارای آثار وضعی و جانبی فراوانی است زیرا دلی که شکست به سادگی التیام نمی یابد و جبران آن دشوار است .
در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که به این موارد اشاره نموده و در واقع، به ریشه و دلیل آزرده خاطر شدن دیگران پرداخته و توصیه هایی در این زمینه ارائه فرموده اند که به برخی از آنها اشاره میکنیم:
الف. برخی آنچه از آنها نهی شده است: مسخره کردن دیگران: “یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا یسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى أَنْ یکُونُوا خَیراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى أَنْ یکُنَّ خَیراً مِنْهُن”؛ اى افراد با ایمان! گروهى از مردان شما گروهی دیگر را مسخره نکنند، شاید آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند و گروهى از زنان شما نیز دیگران را مسخره کند، شاید آن مسخره شدگان بهتر از آنها باشند.
(حجرتن/١١)
عیب جویی: “وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُم؛ به عیب جویی از یکدیگر مپردازید. (حجرات/١١)
یکدیگر را با نام زشت خواندن: “وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقاب”؛با نامهای زشت، یکدیگر را مورد خطاب قرار ندهید. (حجرات/١١)
روی از دیگران برگرداندن: “وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاس”؛ با بی اعتنایی از مردم رو مگردان. (لقمان /١٨)
با تکبر و غرور راه رفتن: “لا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحا”؛ هنگام راه رفتن، باد نخوت بر گلو مینداز! (لقمان/١٨)
سر از کار دیگران در آوردن و غیبت کردن: “وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضا”؛به دنبال سر درآوردن از کار دیگران نبوده و غیبت نکنید. (حجرات /١٢)
دوستی خاله خرسه
روی صحبتم با جوانان است وقتی به کسی می گوییم دوستش داریم در قبال او مسئولیم این هم از مصادیق حق الناس است، براحتی نمی توانیم بعد از مدتی خانه دلش را خراب کنیم و رد شویم و دلش را بشکنیم زیرا آسیب های جدی بر او وارد می سازیم که گاهی تا چندین سال او نیاز به ترمیم روحی دارد .
امروزه کلمه دوست داشتن متاع بی ارزشی شده که سر هر کوی و بامی خرید و فروش می شود و غافل از آثار و پیامدهای سوء یی که رد پایش بر جان و روح انسان ها باقی می ماند هستیم. دل که بازار نیست تا محل عبور و مرور باشد دل حریم امن الهی است پس مواظب باشیم با جهل و غفلت هایمان جان و روح های پاک راخط خطی نکنیم