بی فایده بودن قرآن بی ولایت

 

کمیل بن زیاد شبی با حضرت علی علیه السلام در کوچه‎های کوفه قدم می‎زد، که صدای قرآن دلنشینی، کمیل را شگفت‎زده ساخت،

صدائی را شنید که به گونه محزونی قرآن می‎خواند:

“اَمّن هُوَ قانِتٌ آناءَ اللّیل(۱) ؛ «آیا آنها با ارزش می‎باشند یا آن که شب را به عبادت می‎گذراند؟»

امام علی علیه السلام که متوجه شگفت‎زدگی کمیل شده بود فرمود:

آیا صدای قرآن این مرد تو را به تعجب واداشته؟ در حالی که این مرد به زودی وارد جهنم می‎شود.

کمیل بیشتر تعجب کرد و نمی‎دانست آن شخص کیست؟

او یکی از منحرفان خوارج بود که عقیده سالمی نداشت، و امام زمان خود را به درستی نمی‎شناخت و طعمه سیاستمداران نهروان شده بود.

پس از جنگ نهروان در حالی که حضرت علی علیه السلام اشاره به جنازه‎ای می‎کرد به کمیل فرمود:

این جنازه همان شخصی است که آن شب آیه “امّن هو قانتٌ آناء اللّیل” را می‎خواند.(۲)

پی‎نوشت‎ها:

۱- سوره زمر، آیه ۹ .

۲- سفینه البحار، ج ۲، ص ۴۹۷٫

 منبع:

امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج ۹ .