مناظره امام صادق با رهبران زنادقه

مناظره امام صادق(علیه السلام) با ابوشاکر دیصانى

هشام بن الحکم مى گوید: روزى ابو شاکر دیصانى نزد امام صادق(علیه السلام) رفت و گفت:

اى جعفر بن محمد! مرا بر معبودم راهنمایى و دلالت کن.

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: بنشین! در این هنگام کودک خردسالى پیش آمد که در دستش تخم پرنده اى بود. کودک با تخم بازى مى کرد.

امام صادق(علیه السلام) تخم پرنده را از بچه گرفت. سپس با اشاره به تخم پرنده, به دیصانى فرمود:

این دژى است پوشیده که پوست ضخیمى دارد. در زیر این پوست ضخیم, پوست نازکى وجود دارد و زیر آن پوست نازک, مایعى طلایى و مایعى نقره اى در کنار هم, بدون این که با هم مخلوط شوند, وجود دارد …

کسى نمى داند که آن تخم پرنده براى آفرینش نر خلقت شده است یا براى آفرینش ماده.

هنگام شکسته شدن تخم پرنده صورت هاى فراوان, چون : طاووس, کبوتر و خروس از آن بیرون مىآید. آیا

فکر نمى کنى که براى این آفرینش مدبرى هست؟!

هشام مى گوید: دیصانى مدتى سرش را به زیر انداخت و درفکر فرو رفت. سپس سربرداشت و گفت:

شهادت مى دهم که معبودى جز خدا نیست, خداوند یکتاست و شریک ندارد و شهادت مى دهم که محمد بنده خدا و فرستاده خداست و تو رهبر و حجت از سوى خداوند براى بندگان هستى و من از گذشته خود بازگشت مى کنم.

 

مناظره هشام با ابوشاکر دیصانى

ابوشاکر یکى ازرهبران زنادقه است که افکار انحرافى اش بسیارى ازمسلمانان را دچار شبهه وشک و تردید کرد. وى قاتل به خداى نور و خداى ظلمت بود. 

هشام بن الحکم مى گوید: روزى ابوشاکر دیصانى به من گفت:

آیه اى در قرآن است که باعث تقویت نظر و اندیشه ماست.

گفتم: این آیه کدام هست؟

ابوشاکر گفت: (هوالذى فى السمإ اله و فى الارض اله) ;اوست که در آسمان خداست و در زمین خدا. 

هشام مى گوید: متحیر ماندم که درجواب اوچه پاسخى بدهم. ایام حج فرا رسید و روانه خانه خدا شدم. با امام صادق(علیه السلام) ملاقات و عرض کردم که ابوشاکر چنین مى گوید وبرداشت او را از آیه بیان کردم.

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

این سخن, سخن زندیق است.هرگاه نزد اورفتى, ازاو بپرس: نامت درکوفه چیست؟

او خواهد گفت: فلان.

بگو: نامت دربصره چیست؟

باز هم همان نام را تکرار مى کند.

بگو: خداى ما نیز چنین است. خداى ماهم در آسمان (اله) است و هم در زمین (اله).

هشام مى گوید: (به کوفه) برگشتم و بدون هیچ توقفى, نزد ابوشاکر رفتم.

آنچه امام صادق (علیه السلام) به من گفته بود , از او پرسیدم.

ابوشاکر که در مانده شده بود و جوابى نداشت, گفت:

این سخن (طرز استدلال) از حجاز به این جا آمده است.